تحلیل تازه‌ای از داده‌های مصرف گاز ۱۰ میلیون خانوار ایرانی، معادله‌ای قدیمی را به چالش کشیده است. برخلاف تصور غالب که ثروتمندان را عامل اصلی مصرف بی‌رویه انرژی می‌دانست، حالا مشخص شده از میان ۵۰ درصد پرمصرف‌های کشور، ۹.۵ درصد متعلق به دهک اول (فقیرترین) و ۸.۲ درصد مربوط به دهک دهم (ثروتمندترین) هستند.

بیشترین سهم پرمصرفی گاز اما متعلق به دهک‌های میانی (چهارم تا هفتم) است؛ گروهی که هر یک بین ۱۰.۱ تا ۱۱.۵ درصد از کل مصرف بالا را به خود اختصاص داده‌اند. تحلیل این داده‌ها نشان می‌دهد که رابطه مستقیمی میان سطح ثروت و میزان مصرف گاز وجود ندارد.

سینا حسینی، اقتصاددان انرژی، در این‌باره می‌گوید: «یک خانه فرسوده در حاشیه شهر با عایق‌بندی نامناسب ممکن است به اندازه یک ویلای لوکس در مناطق بالای شهر گاز مصرف کند. مسأله، فقر ساختمانی است، نه لزوماً فقر مالی.»

رضا احمدی، جامعه‌شناس، هم هشدار می‌دهد: «فقرا زیر فشار پنهان هزینه‌های انرژی در حال له شدن هستند. آنها برای گرم‌کردن خانه‌ای ناکارآمد، مجبورند درصد بیشتری از درآمد اندک خود را صرف سوخت کنند.»