او افزود: در این میان گروههای شغلی پایین‌تر، از قبیل ۱۱ و ۱۰ و ۹ و … بیشتر مورد غفلت و اجحاف قرار گرفته‌اند، ظاهرا چون شاغل همتراز کمتری داشته‌اند به تشابه گروه شغلی اکتفا و به سنوات ۳۰ ساله خدمت آنها توجه لازم نشده است.

کوه همسان سازی موش زایید!

به گفته بهرام‌آبادی، در فرایند عمومی متناسب سازی با شاغل همتراز، آیتم‌های خاصی مانند ایثارگری، حق مدیریت و خدمت مازاد بر ۳۰، را باید جداگانه محاسبه و به احکام حقوقی افراد مشمول اضافه نمایند، ظاهرا این موضوع به درستی انجام نشده است!

این بازنشسته ادامه داد: تعیین میزان مابه التفاوت شاغل همتراز در گروههای شغلی، صوری و غیر واقعی بنظر می‌رسد، ظاهرا هدف مجریان امر اعطای سقف معینی از یک اعتبار فرمایشی بوده نه اجرای واقعی متناسب سازی! حالا هم قصد دارند همین اقدام ناعادلانه را ملاک و مبنای متناسب سازی سال بعد قرار دهند.

وی با بیان اینکه تفاوت سطح افزایشها و بعضا هم چند برابری در گروههای شغلی یکسان، تعجب برانگیز است؛ گفت: توجیه این سطح از تفاوت غیر منطقی به نظر می‌رسد. مع الوصف تنها راه پیش رو بازنگری و اصلاح مجدد احکام حقوقی است؛ بازنشستگان در انتظار اصلاحات هستند.